سفر به تاریخ تهران با کتاب «قصه های مسعودیه»

کتاب «قصه‌های مسعودیه؛ تهران در آینه یک عمارت» اثر پژوهشی بهنام ابوترابیان منتشر شد.

عمارت مسعودیه از ابتدای ساخته شدنش تا به امروز شاهد وقایع و رویدادهای تاریخی متعددی بوده که هریک به سهم خود خاطراتی را در سرگذشت این عمارت به یادگار گذاشته‌اند و از این‌رو طبعا مطالعه و شناخت این مجموعه فاخر خود دریچه‌ای برای شناخت بهتر گذشته و تاریخ تهران در دوران معاصر می‌تواند باشد.

کتاب «قصه‌های مسعودیه» که بیان روایت‌گونه ماجراهایی است که در این عمارت و پیرامون آن به وقوع پیوسته حاصل دو سال کار پژوهشی و مطالعاتی است که با حمایت بهره‌بردار این عمارت به ثمر نشسته و این از معدود دفعاتی است که به همت بخش خصوصی، کتابی برای معرفی یک مجموعه تاریخی تالیف می‌شود. این کتاب را نشر تاریخ ایران در ۲۵۶ صفحه به قیمت ۵۵هزار تومان روانه بازار کتاب کرده است.

کتاب « قصه های مسعودیه» که از توسط نشر تاریخ ایران منتشر شده است.با بیانی مستند، قصۀ عمارت را از پیش از احداث تا امروز، در مقاطع تاریخی مختلف شرح می‌دهد، مؤلف کتاب سعی کرده است با مرکزیت این عمارت، بیان روایت‌گونه‌ای از تاریخ تهران و عمارتهای آن به مخاطبین عرضه کند.

گفتنی است عمارت مسعودیه یک ساختمان تاریخی مربوط به دوره قاجار است که توسط ظل السلطان فرزند ناصرالدین شاه و حاکم اصفهان بنا شده است و در میدان بهارستان تهران، قرار دارد مسعودیه از لحاظ معماری و همچنین رویدادهای تاریخی که در آن اتفاق افتاده، واجد اهمیت ارزش زیادی است، عمارت مسعودیه در طول سالهای عمر خود شاهد وقایع بسیار زیادی بود. در جریان جنبش مشروطه با توجه به نزدیکی آن به میدان بهارستان و اختلاف ظل السلطان با برادرش مظفر الدین شاه و فرزند او، یکی از پایگاه‌های مشروطه خواهان و مخالفان محمد علی شاه بود. در سال ۱۲۸۷ در نزدیکی این عمارت بمبی دست ساز زیر کالسکه محمد علی شاه منفجر شد که بهانه لازم را برای به توپ بستن مجلس دست او داد. پس از واقعه بهارستان، عمارت مسعودیه نیز به همراه خانه ظهیرالدوله و سایر مشروطه خواهان به رگبار بسته شد.

بنای بسیاری از ساختمان‌های فرهنگی کشور در این عمارت گذاشته شد. نخستین کتابخانه و موزه ملی ایران جایی در گوشه این عمارت برپا شدند. در حدود سال‌های ۱۳۰۴ انجمن معارف با استفاده از یکی از اتاق‌های آن نخستین کتابخانه رسمی کشور را که پایه اصلی و اولیه کتابخانه ملی بود را گذاشت. چند سال بعد نیز یکی دیگر از اتاق‌های آن به عتیقه‌های باستانی که از گوشه و کنار ایران به دست آمده بود اختصاص یافت و در حقیقت نخستین موزه ایران در آن پایه‌گذاری شد. اشیای عتیقه همین‌جا در سال ۱۳۱۸ به موزه ملی منتقل شد. در فاصله سال‌های ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ ش، از عمارت مسعودیه برای مدت کوتاهی به عنوان دانشکده افسری استفاده شده است. در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی با تفکیک وزارت آموزش و پرورش از فرهنگ و هنر، عمارت مسعودیه به وزارت آموزش و پرورش سپرده شد و نخستین وزارتخانه آموزش و پرورش در آنجا مستقر شد … .